Po raz początkowy, z pisaniem tekściku dużego niźli kilkustronnicowe wypracowanie szkolne, spotykamy się przy wytwarzaniu pracy maturalnej. Dostajemy takim sposobem namiastkę tego, jak winna prezentować się każda stworzona praca na zaliczenie w czasie studiów. Kluczową rolę pełni tutaj odpowiednia bibliografia, zatem spis książek, z których się przy pisaniu korzystało.
Gdy chodzi o redagowanie prac maturalnych, indeks bibliograficzny bynajmniej nie musi w tym miejscu zostać naprawdę obszerny. Wystarcza trochę priorytetowych pozycji - najczęściej szkolne słowniki, encyklopedie, opracowania.
Na szczęście, dużą pomocą zostać może korzystanie z kwalifikacji a także rad promotora, który ma znaczniejszą orientację w publikacjach już ogłoszonych. Jest w stanie ludziom krótko mówiąc zaprezentować, gdzie powinniśmy wypatrywać wyznaczonych tekstów. Samo skompletowanie bibliografii nie znaczy jednakże końca zabawy, ponieważ po zgromadzeniu listy wyczekuje na nas jej weryfikacja, a następnie opracowanie i wykorzystanie w pracy.
Szczególnie ostrożnym należy zostać przy wykorzystywaniu treści z materiałów źródłowych. Sporo ludzi nie ma świadomości tego, że każda prezentowana teza, którą odnaleźliśmy w książce, prawie każdy cytat przepisany z innego źródła, musi pozostać oznaczony przypisem. żeby taki przypis jest uznany za wartościowy, muszą się tam znaleźć następujące treści - imię i nazwisko autora, tytuł książek, miejsce i rok wydania, a przy tym numery stron.
Kluczową rzeczą jest też korzystanie stosownych skrótów. Kiedy w określonym fragmencie tekściku, użytkujemy odnośników do jednakowego dzieła, pełny przypis sporządzamy wyłącznie za początkowym wspólnie. W następnych odsyłaczach moglibyśmy wykorzystywać zwrotów takich jak „tamże” lub na przykład łacińskiego ibidem”. Każdorazowo godzi się pamiętać jednak o podaniu numeru strony.
W sytuacji, jeżeli już pełen przypis jest na kartach bardziej oddalonych i następowały po nim przypisy z pozostałych publikacji, wystarczy w kolejnym przypisie przekazać imię i nazwisko kreatora, a zamiast tytułu wpisać skrót op.cit., co znaczy, iż dzieło było teraz wcześniej cytowane w pracy.
Przypadku W przypisów, dobrze jest nie zapominać, iż tytuł dzieł literackich nie może zostać wstawiony w cudzysłów. Podczas pisania prac prac dyplomowych, do oznaczania cytatów stosuje się kursywę, zatem pochylenie tekściku.
W pracach licencjackich oraz dyplomowych godzi się wystrzegać się ponadto zmian barwy czcionki , a dodatkowo uważać na stosowanie wyróżnień. Kursywy stosujemy do oznaczania tytułów oraz zapisywania obcojęzycznych zwrotów , a dodatkowo terminów. Pogrubienie używa się najczęściej do wyróżniania tytułów rozdziałów. Unikać powinno się podkreśleń, pisania dużymi literami.
Możliwym wyróżnieniem w tekście jest rozstrzelenie liter, jednakże trzeba rozsądnie tą możliwość wykorzystywać. W znaczącej liczbie przypadków w przy pisaniu prac wybiera się zwrotów wariantu sic!, które zwracają szczególnie wzgląd na wiadomości zdanie. Zazwyczaj wybiera się tego do podkreślenia absurdalności czyichś sądów. Z tego wyróżnienia mamy możliwość jak najbardziej skorzystać, trzeba z kolei mieć świadomość tego, co oznacza.